สรภัญญะเรื่องพระเวสสันดร ตอนพระนางมัทรีรำพัน ร้องโดย คุณแม่อรวรา มัชฌิมะ
บรรทึกเสียงเมื่อตอนเย็นในวันที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๕๑ ณ วัดป่าช้าหนองกราด อ.หนองกี่
จ. บุรีรัมย์ โดยมหาวิริโย
ในตอนนี้ได้กล่าวถึง ตอนที่พระเวสสสันดร บริจาคลูกกัญหากับชาลีให้กับพราห์มชูชก
วันนั้นพระนางมัทรีออกไปหาผลไม้แต่เช้าตามปกติ แต่ตอนจะกลับ เทวดาได้จำแลงเป็นเสือใหญ่
มานอนขวางทางไว้ เพื่อถ่วงเวลาไม่ให้พระนางไปขัดขวางมหาทานอันยิ่งใหญ่ของพระเวสสันดร
วันนั้นกว่าจะกลับมาได้ก็ค่ำมืด จะร้องเรียกหาลูกอย่างไรก็หาไม่เจอ ทรงทูลถามองค์พระเวสสันดร
พระองค์ก็ทรงนิ่งเฉยไม่ยอมตอบ กลัวพระนางจะรับไม่ได้ พระนางทรงกรรแสงและตามหาจนทั่วก็ไม่
เจอ พระเวสสันดรคิดว่า ถ้าพูดให้นางโกรธอาจจะทำให้ลืมความเศร้าโศกเสียใจ จึงได้แกล้งพูด
ใส่ความว่าพระนางมัทรีที่กลับมามืดค่ำ เพราะไปมีชู้กับชายอื่น เมื่อพระนางมัทรีได้ยินดังนั้น
จึงเสียใจมากถึงกับเป็นลมสลบไป พระเวสสันดรตกใจมากนึกว่าพระนางตายแล้ว
จึงเข้าไปประคองร่างพระนางมัทรีร่ำไห้เสียใจ จึงเอาน้ำมารดก็ฟื้นคืนมา พอทราบความจริงแล้ว
พระนางก็อนุโมทนาสาธุการ กับพระเวสสันดร
